ریاست محترم شعبه 44 دادگاه عمومی حقوقی تهران
با سلام
احتراما به وکالت از خوانده ردیف اول آقای .... در پرونده شماره ... خدمت حضرتعالی معروض میدارد خواهان محترم با طرح دعوای واهی ادعا نموده اند که مبلغی را بابت مشارکت در پروژه به موکل اینجانب سپرده و حال در مقام استرداد مبلغ ادعایی برآمده اند. با ملاحظه دلایل و ضمائم پیوست دادخواست تقدیمی توسط خواهان محترم به سادگی محرز میشود که ادعای ایشان کاملا واهی بوده و با توجه به بروز مشکلات خانوادگی مابین ایشان و موکل اینجانب این دعوا صرفا جهت غرض ورزی و ایذای خوانده و بازی با آبروی ایشان مطرح گردیده است.
خواهان محترم در ستون مربوط به دلایل به دو فقره چک استناد نموده اند که یکی از آن ها از حساب آقای ... در وجه آقای.... صادر و دیگری به درخواست خوانده ردیف دوم آقای ... به حساب موکل اینجانب صادر شده اند. حال موضوعی که در اینجا مطرح میشود این است که خواهان محترم اساسا چه نقشی در فرآیند صدور، ضمانت، انتقال و یا دریافت چک های مذکور به عنوان ذی نفع آن داشته اند که آن ها را مستند دعوای خود علیه موکل اینجانب قرار داده اند؟
به وضوح روشن است که هدف ایشان از مستند قرار دادن چک های مذکور، فرار از سپردن تامین در زمانی که خواهان دادخواستی را بدون دلایل محکم مطرح میکند بوده است. بنابراین از محضر محترم حضرتعالی تقاضای الزام خواهان به سپردن تامین مناسب در صندوق دادگستری حداقل به میزان حق الوکاله اینجانب، مطابق ماده 109 قانون آیین دادرسی مدنی را دارم.
همچنین تقاضامندم در صورتی که در محضر محترم محرز گردد که منظور از اقامه دعوا ایذای طرف یا غرض ورزی و همچین صرفا تلف نمودن وقت مراجع دادگستری میباشد(که برابر ادله خواهان قطعا همینگونه است)، خواهان را نسب به اجرای تبصره ماده 109 مبنی محکومیت ایشان به سه برابر هزینه دادرسی محکوم فرمایید.
با تشکر