هوشنگ پوربابایی، وکیل پایه یک دادگستری در گفت‌وگو با داتیکان مطرح کرد .

داتیکان:  چند روز قبل اخباری در رسانه‌ها منتشر شد که حکایت از چرخاندن برخی متهمان با عنوان ارازل و اوباش در برخی شهرهای کشور داشت. موضوعی که واکنش‌های متعددی را به همراه داشت. کارشناسان و برخی در افکارعمومی درباره تاثیر این نوع مجازات برای این متهمان و درس عبرت شدن آنها برای دیگران مباحثی را مطرح کردند.

هوشنگ پوربابایی، وکیل پایه یک دادگستری در گفت‌وگو با داتیکان درباره اقدام چرخاندن متهمان در سطح شهرها که برخی مواقع اخبار آن رسانه‌ای می‌شود و میزان تاثیرگذاری این اقدام توضیحاتی ارائه می‌دهد.

این وکیل دادگستری با طرح چند سوال تاکید می‌کند: باید دید که آیا اولا به موجب قانون این اقدامات انجام می‌شود یا خیر. یعنی آیا جرم افراد بزهکار اثبات شده است یا نه و آیا اگر جرم اثبات شده باشد، این حکم به وسیله دادگاه صالحه تعیین شده است؟

او در ادامه توضیح می‌دهد: اینکه آبرو و حیثیت افراد در معرض انظار عمومی قرار گیرد، یک نوع مجازات است. بنابراین اینکه موضوع در قانون آمده است یا نه، مورد حکم واقع شده یا نه و اینکه اثر تنبه‌پذیری دارد یا خیر باید مورد بررسی قرار گیرد.

پوربابایی می‌گوید: می‌دانید که هم برااسا احادیث و روایات، هم شرع اسلام و همچنین مقررات موضوعه مدامی که فرد در دادگاه صالح به اتهامش رسیدگی نشود و به موجب یک حکمی محکومیت پیدا نکند، نمی‌توان با آبرو و حیثیت او برخورد کرد. علاوه بر اینکه اسامی افراد تا زمانی که پرونده‌ آنها در مرحله تحقیقات مقدماتی است و اتهام آنها به صورت قطعی ثابت نشده، نباید اعلام شود وگرنه فرد می‌تواند به عنوان افترا شکایت کند.

این وکیل دادگستری تاکید می‌کند که انقدر شرع اسلام و قوانین موضوعه به آبروی افراد، عدم اعلام اسامی افراد و حیثیت افراد توجه خاص نشان داده است. حتی در فرمان هشت ماده‌ای حضرت امام هم حیثیت افراد مورد توجه قرار گرفته است.

او در ادامه با طرح این فرضیه که اقدام بدون حکم قضایی بوده باشد، می‌افزاید: علاوه بر این در صورتی که دادسرا یا ضابط دادگستری بدون حکم قانونی یا بدون حکم قضایی دست به چنین کاری زده باشد به نظر یک برخورد خلاف قانون است.

پوربابایی با تاکید بر اینکه هرچند فرد بزهکار باشد یا به مورد خاص ارازل و اوباش تلقی شود، می‌گوید: به هر حال نمی‌توان بیشتر از آن چیزی که قانون گفته با او برخورد کرد یا برخلاف آنچه در قانون آمده مجازات او را اجرا کرد.

این وکیل پایه یک دادگستری می‌افزاید: بنابراین باید بررسی کرد براساس احکام قضایی چنین مجازاتی برای آنها بار شده است یا اینکه دادسرا، مقام قضایی تحقیق و یا با نظر ضابط این اقدامات انجام شده است.

او ادامه می‌دهد: موضوع دیگر اینکه به فرض دستور دادگاه یا دادسرا و حتی به فرض اینکه در قوانین موضوعه چنین چیزی تاکید شده باشد (که من چیزی پیدا نکردم) باید دید که آیا چرخاندن افراد در معابر به عنوان بزهکار باعث تنبه سایر افراد می‌شود یا خیر.

پوربابایی در ادامه طرح این سوال، تاکید می‌کند: من به شخصه اعتقاد دارم که خیر چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. حتی در صورت موافقت با این اقدام، ممکن است که افراد لحظه‌ای یا مقطعی این فرد را ببینند و از برخورد با او دچار تنبه شوند اما در بلند مدت به نظرم تاثیر زیادی نخواهد داشت.

این وکیل پایه یک دادگستری با بیان اینکه اکثر جرم‌شناسان و حقوقدانان امور جنایی معتقدند که ریشه پدیدآورنده جرائم را نباید در خود شخص نگاه کرد، عنوان می‌کند: یعنی فرد بالفطره اوباش و جنایتکار نیست بلکه شرایط اجتماعی است که افراد را به چنین بزه‌هایی سوق می‌دهد. بنابراین ممکن است افرادی که بسیار سلامت زندگی می‌کنند و از نظر خانوادگی و اجتماعی هم عملکرد درستی دارند، شرایط اجتماعی به ناگهان آنها را وادار کند که به جرائمی دست بزنند.

در پایان تاکید می‌کند که به نظرم برخوردهای اینچنینی مانند چرخاندن افراد در معابر، باعث تنبه نمی‌شود و حتی هتک حیثیت افراد تلقی می‌شود و کار درستی نیست.

*برای اطلاع از اخرین همایش های حقوقی، گزارش‌ها و یادداشت‌های حقوقی، تازه های نشر حقوقی ، استخدام حقوقی ، مشاوره حقوقی و سایر اخبار حقوقی به سایت داتیکان مراجعه نمایید .