حسین هوشیار، ذاکر و پژوهشگر، در بیست و یکمین نشست از سلسله نشست‌های هیأت پژوهی که با موضوع «بررسی ابعاد مختلف استفاده از ابزارآلات موسیقی در هیأت» در یادمان شهدای هفتم تیر برگزار شد، با بیان این‌که حدود استفاده از ابزارآلات موسیقی را در شرع مشخص کرده است، گفت: «سازه‌های کوبه‌ای همانند طبل، سنج و دمام هستند و باکوبیدن به آن‌ها صدای آن‌ها بلند می‌شود از قدیم مورد استفاده قرار گرفته و در حد عرف به میزانی که موجب وهن نباشد مورد قبول است، چراکه موسیقی و ستایشگری لازم و ملزوم هستند و قرار است در قالب هنر یک پیام به مخاطب انتقال شود اما زمانی که ما از آلات ضربی به آلاتی که خود آهنگساز هستند حرکت کردیم با مشکل روبرو شدیم.»

وی با تاکید بر این‌که موضوع اصلی ما موسیقی آوازی است، عنوان کرد: «برای این موسیقی در هیأت دو تاثیر کوتاه و بلند مدت را می‌توان درنظر گرفت در تأثیر کوتاه مدت، مخاطب احساس خوشآیندی دریافت می‌کند و به یک حس زیباشناسی ساده انگارانه می‌رسد که گذراست و اگر ساماندهی مورد نیاز را در این زمینه رقم نزنیم توقع ما از هیأت پایین می‌آید و هیأت از یک محل تغذیه به یک محل تخلیه تبدیل می‌شود.»

ذاکر و پژوهشگر حوزه هیات، تأثیر بلند مدت موسیقی در حوزه هیأت را بسیار خطرناک خواند و گفت: «از کارافتادن و مختل شدن کارکرد هیأت موضوعی است که باید مورد توجه قرار گیرد، این نوآوری می‌تواند موجب انحرافات بعدی در آینده شود.»

وی ادامه داد: «متأسفانه امروزه برخی از هیات‌ها هم به یک استودیو تبدیل شده‌اند، کسی از یک استودیو توقع کوله‌بار معنوی ندارد، درحالی‌که اسم و کارکرد هیأت چیز دیگری است و به ما میراث و تعریف دیگری رسیده، ما پرچم هیأت را هنگام ورود می‌بوسیم و هیأت را حرم اهل‌بیت(ع) می‌دانیم.»

هوشیار تصریح کرد: «رهبر انقلاب اسلامی نیز در آخرین دیدار خود با مداحان فرمودند که هیأت باید هیأت بماند و یکی از نگرانی‌های رهبری به نظر بنده این است که کارکرد هیأت با ورود موسیقی بسیار مورد تهدید است.»

مداح اهل‌بیت(ع)، اصالت هیأت را یک خط قرمز دانست و عنوان کرد: «ما باید این اصالت را حفظ کنیم چراکه با این اصالت است که می‌توانیم قدرت خود را تقویت کنیم، در دهه‌های گذشته هم جذابیت‌ها و دعوت‌های مختلف وجود داشت اما مخاطب منبر و هیأت را انتخاب می‌کرد.»

وی با تاکید بر این‌که اثرات بلند مدت موسیقی در هیأت بسیار مخرب است، اظهار کرد: «میان آن‌چه هستیم و آن‌چه باید باشیم فاصله داریم اما قرار نیست با هر روشی این فاصله را پر کنیم.»